İnsanın erken dönemlerde doğru bir rehberlik ihtiyacının kıymetini hepimiz kendi tecrübelerimizle biliriz.. gerek kendimizden, gerek harcanıp giden çevremizdeki potansiyellerden de çokça görüyoruz..
Büyük büyük yetenekler ehil olmayan ellerde (ebeveynler, öğretmenler, arkadaşlar vs) çar çur edilip gidiyor.
İnsanlar genelde kafası karışık bir şekilde gelirler ve ellerini uzatarak;
-sizce ne yapmalıyım ? diye sorarlar..
-sinavimi kazanacak miyim?
-istedigim gibi bir evlilik yapabilecek miyim?
-kendimi nasıl taniyabilirim ?
-bu hayata neden geldim?..
Gibi sorular sorarlar.
İnsan olarak merak ediyoruz,
"ne olacak, ne zaman olacak?"
Hepimizin en çok etkilendiği kişiler anne ve babamızdır. İşte yukarıdaki elde de 1-2 numaralı işaretli yerlerden kişinin özellikle 18 yaşına kadar tamamen ailenin belirlediği hedeflere gittiğini görüyoruz..
Özellikle kader çizgisinin benzer formu ve hayat çizgisine yakın bir şekilde ilerlemesi durumunda ailenin kişinin hayatı üzerinde belirleyici faktör olduğunu gösterir.
---
Yakın zamanda bir danışanımın "tıp yazmak istediğimde ailem kızdan doktor olmaz, eşine vakit ayıramaz" diyerek izin vermediklerini söylediğinde aile olmanın önemini bir kez daha anladım... Şimdi öğretmen, ama mutsuz.
Mutsuz bir öğretmenin yetiştireceği öğrencilerden kurulu bir gelecek.. düşünebiliyor musunuz?..
---
İnsan Tanıma sanatlari, her geçen gün daha da önem kazanacak.. önem kazandıkça da kaliteli toplum olma umudumuzu koruyabiliriz..
Saygılarımla